Inleiding

 

Is dat nu een God van liefde?

Veronderstel eens dat je een fabriek bezat die je zelf had opgebouwd – misschien komt het nog wel zo ver! – of dat je een atelier had en héél goed was voor je personeel. Uiteraard! Je behandelde ze als je vrienden en hielp ze op alle mogelijke manieren: financieel, met kleding, met goede huisvesting, enzovoorts. Onder dat personeel nu was er één werknemer voor wie je je in het bijzonder uitsloofde en die alles van je gedaan kreeg, maar die nauwelijks ooit dankjewel zei. Jouw wensen werden genegeerd, hij vertikte het zijn werk te doen, treiterde je en ging het verkeerde pad op, zó dat hij daardoor in de allergrootste moeilijkheden terecht kwam.

Veronderstel dan ook eens dat jij, ondanks alles, toch weer je best voor hem zou doen en dat je hem weer op de been zou helpen. En, niet te geloven, hij sloeg weer al je raadgevingen in de wind, ging ermee door je met de nek aan te kijken, stookte het overige personeel tegen je op en ... belandde toen in nog grotere moeilijkheden. 

Veronderstel vervolgens dat je toch nog weer zou proberen hem te helpen ... nee, zeg nu niet: Ik zou wel gek zijn en dat je hem schreef, de ene brief na de andere zelfs. Je stuurde je vrienden naar hem toe om met hem te praten en hem tot andere gedachten te brengen. Maar hij beantwoordde je brieven niet en behandelde je vrienden brutaal.

Veronderstel ten slotte, ja, stil nu maar even, dat je een toonbeeld van geduld was – of ben je dat ook werkelijk? – en je hem nu niet zijn ontslag gaf en hem niet in zijn eigen sop liet gaarkoken, maar dat je het nog één keer probeerde en dat je deze keer zo ver ging dat je een heel groot persoonlijk offer bracht. Je werd de minste, ging zelfs naar hem toe om je desnoods als voetveeg te laten gebruiken. Ja, je deed alles, wat het ook kostte, in een laatste poging om hem te helpen en zijn vriendschap te winnen. En veronderstel dan eens, dat hij je in je gezicht uitvloekte, je je eigen fabriek uitwierp en je voor een liefdeloos monster uitmaakte ... en op de koop toe gaf hij je dan nog de schuld van zijn ongeluk!

Wat zou jij dan zeggen???

Nee, vertel het toch maar liever niet!!!

Een absoluut ongehoorde, 'vuile' behandeling zou je dat vinden, of niet soms? Ik ook! We worden het nog wel eens! Maar ... heb jij God niet op net zo'n vuile manier behandeld? 

???

Hoe ik dat bedoel? God heeft jou geschapen en is dus rechtens jouw Baas, de Heer, de Koning van jouw leven. Hij is het ook Die jou geplaatst heeft in een wereld met zo ontzaglijk veel mooie dingen: bossen en velden, bergen en rivieren, bloemen en planten. Een prachtige natuur dus. Ook zorgt Hij voor je voedsel, kleding en onderdak. Hij geeft je vriendschap en liefde en nog zo veel meer. En al zijn sommige van deze dingen door de mensen verknoeid, zoals God ze gaf, waren ze goed.

En durf jij nu te zeggen dat je God daar werkelijk dankbaar voor geweest bent, dat je leeft naar Zijn wil, dat je Hem gehoorzaamt? Trouwens, heeft God ook niet telkens en telkens weer op allerlei manieren geprobeerd tot jou te spreken en je terug te roepen tot Zichzelf, zonder dat je ook maar naar Hem hebt willen luisteren? En heeft God ook niet door de eeuwen heen aldoor tot de mensen gesproken, al was het meestal tevergeefs? Zullen we eens nagaan hoe Hij dat deed?

1. Door de natuur

Heel die prachtige natuur is een roepstem. De onnoemelijke verscheidenheid aan kleuren en aan vormen. Zon, planeten en sterren. Moleculen, atomen en elektronen. Alles in dit ondoorgrondelijke, oneindig grote heelal wijst heen naar een nog grotere Schepper.

Maar luisteren de mensen? 

Welnee, men keert Hem de rug toe en probeert liever Die stem tot zwijgen te brengen door te trachten aan te tonen dat alles door toeval en blinde krachten is ontstaan. De dwazen.

2. Door de Bijbel

Hoe je ook over de Bijbel denkt, één ding is zeker: er klinkt een duidelijke, krachtige roepstem uit: terug tot God! De Bijbel is Gods brief aan ons.

En luistert men daarnaar? 

Evenmin! Integendeel zelfs. Men is eeuwenlang bezig geweest om ermee af te rekenen. Vroeger werden ze bij duizenden verbrand. Tegenwoordig wordt de Bijbel door de critici uitgeplozen en aan stukken gescheurd. Maar de critici verdwijnen en de Bijbel blijft!

3. Door de historie

Door heel de geschiedenis heen, in de opkomst en de ondergang van wereldrijken, van Babylonië, Egypte en Rome in het grijze verleden, tot aan Duitsland, Italië en Japan van recenter datum toe, demonstreert God ons - Hij wil het er als het ware bij ons inhameren - dat wij er zonder Hem niets van terecht brengen om deze wereld te besturen en hoe ontzettend de gevolgen van zonde en afval zijn. 

Vooral de geschiedenis van het oude volk Israël spreekt boekdelen. Een belangrijk stuk van die geschiedenis vinden we terug in de Bijbel. Ja, wat wil je, een gewoon historisch verslag kun je toch moeilijk loochenen! Veelzeggend is dat het geschiedboek Koningen het volgende vermeldt:

2 Koningen 17:7, 9,11 “Dit nu is geschied, omdat de Israëlieten gezondigd hadden tegen de Here, hun God ... zij hadden bedacht, wat tegenover de Here, hun God, niet recht was ... zij hadden slechte dingen gedaan, en daardoor de Here gekrenkt ....”

Het gaat met Israël van kwaad tot erger, totdat het in 70 na Christus helemaal in ballingschap verdwijnt.

Alleen ... de schreeuw om hulp vanuit kampen als Mauthausen, Auschwitz en andere zijn aan God kennelijk niet ongemerkt voorbijgegaan ... zie alleen al wat er gebeurde sinds 1948: het herstel van de staat Israël!

Maar wij luisteren niet! 

4. Door mensen

Omdat men in zijn blindheid het boek der natuur, de Bijbel en het boek der historie niet kon of wilde lezen, heeft God de moeite genomen om mensen te zenden, Zijn vrienden. Zij kwamen om deze boeken toe te lichten en zo ook mondeling Zijn boodschap over te brengen. Duizenden jaren lang hebben allerlei Godsmannen de boodschap van terugkeer tot God in alle mogelijke toonaarden uitgebazuind. Dat begon al bij de Elia's en de Jeremia's der oudheid, ging door in de tijd van de Luther's en de Wesley's en gebeurt ook nu nog in de hedendaagse evangelieverkondiging. Zondag aan zondag, ja, dag aan dag wordt vanaf duizenden kansels, in evangelisatiecampagnes en door de radio gesproken van Hem, Die ons schiep en Die ons terugroept tot Zichzelf.

Maar wij luisteren niet! 

5. Door Jezus Christus

Toen kwam de grote climax! Nadat alles en alles gefaald had en de mens Hem de rug bleef toekeren, is God tot het uiterste gegaan en persoonlijk tot ons gekomen in Jezus Christus:

    • Hij gaf alles prijs voor ons,

    • Hij leefde en leed,

    • was bereid een voetveeg te zijn,

    • liet Zich verraden,

    • gevangennemen,

    • honen,

    • bespotten, 

    • in het gezicht spuwen en slaan,

    • geselen

    • en toen ombrengen aan de Romeinse galg van die tijd, een kruis. ( Een gewone galg, zoals die waaraan de nazi-leiders als Von Ribbentrop en anderen destijds terechtkwamen, werkt veel vlugger en minder pijnlijk!)

Verder dan dit viel er niet te gaan! De Schepper stierf voor Zijn schepselen, de Koning stierf voor Zijn onderdanen, nee, voor opstandelingen die Hem vervloekten! Voor jou!

Maar wij luisteren niet! 

6. Door persoonlijke roepstemmen

En nadat je dit alles gelezen hebt ... heeft God ook jou niet heel wat roepstemmen gegeven? Een biddende moeder, een ziekte, het onverwachte sterven van een bekende, een wonderlijke bewaring, mensen die op je pad werden gebracht, deze letters die je op dit moment leest en die misschien wel Gods allerlaatste poging zijn om jou wakker te schudden?

God heeft je geplaatst in een wereld waarin je Zijn boodschap als het ware van alle kanten wordt toegeroepen. Dat moet je wel zien als je tenminste niet volslagen blind en doof bent.

En luister jij niet?

Nu kom ik weer terug om mijn vraag van zo-even: Hoe zou jij het dan doen ... als je in Gods plaats was? Heel anders? Ja, wees maar eerlijk, je had het hele mensdom allang uitgeroeid, vernietigd. Waar of niet? Wat een geluk dat God niet is zoals jij bent! En waag jij het toch om God die zo oneindig veel meer liefde en goedheid betoont, aan te vallen en te beschuldigen? Durf jij te vragen: Is dat nu een God van liefde? 

Ja, dat is een God van liefde! Wonderlijke, onmetelijke liefde!

Terwijl jij Hem zo grenzeloos miskent ...

Terwijl jij je blind en doof houdt voor al Zijn roepstemmen ...

Terwijl jij doorgaat om Hem in gedachten en misschien zelfs hardop te verwensen en te vervloeken ... blijft Hij nog zo waarachtig van jou houden dat Hij, alle miskenning ten spijt, doorgaat jou terug te roepen tot Zichzelf!

Wil jij doorgaan met niet te luisteren? 

Of wil je voor Hem buigen, ja tegen Hem zeggen en Hem persoonlijk aanvaarden als je Koning en je Redder?

Dat kun je doen op dit moment!

"Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe. Want God heeft zijn Zoon niet in de wereld gezonden, opdat Hij de wereld veroordele, maar opdat de wereld door Hem behouden worde. Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld; wie niet gelooft, is reeds veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in de naam van de eniggeboren Zoon van God."
Johannes 3:16-18

"Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven; doch wie aan de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem." 
Johannes 3:36

--------------------------