Ik hou van jou.
Een Schotse predikant stond op de preekstoel een gebeurtenis uit het leven van zijn vader te vertellen. Deze had de leiding over een expeditie in de schotse Hooglanden. Toen zij weer één van hun tochten maakten, stond de groep plotseling stil, ze dachten dat ze een baby hoorden huilen.
Toen ze om zich heen keken; vonden ze al gauw aan de kant van de weg een dode vrouw die in haar armen een klein jongetje hield. Ze was doodgevroren. De achtergrond van dit verhaal was, dat, omdat haar man was gestorven ze haar woonplaats had verlaten. Ze wilde naar haar familie teruggaan omdat ze hoopte hulp van hen te krijgen en daarvoor moest ze door de Hooglanden reizen. Alles wat ze aan kleren bezat, had ze aangetrokken. De kleine jongen nam ze op haar arm en zo ging ze op weg. Het werd een lange tocht. Ergens onderweg werd ze door de kou overmand. , ze viel en bleef liggen. Voor ze stierf was haar laatste gedachte: "Ik moet mijn jongen redden". Ze ging zó liggen dat het kind de meeste beschutting van haar lichaam had. Haar kleren wikkelde ze zo om hen dat het beetje warmte dat nog in haar was, op de jongen overging. En hierdoor werd de baby nog levend gevonden.
Toen de predikant dit verhaal vertelde, wist hij niet dat er buiten een man stond die gespannen naar ieder woord had geluisterd. Het was zomer en de ramen van de kerk stonden open.
De predikant bracht zijn verhaal daarna in verband met het kruis van Golgotha. Hij zei: "Als u denkt dat dit liefde was, laat ik u dan nu over de nog veel grotere liefde van Jezus Christus vertellen en laten wij de geschiedenis van het kruis op ons in laten werken, die ik graag voor u wil verduidelijken".
Daarna nodigde hij zijn toehoorders uit om tot Jezus te komen. Meteen liep er een man die buiten gestaan gehad had door het zijpad naar voren, greep de hand van de dominee en zei: "Dominee, dit verhaal heb ik al vaker gehoord. Want deze vrouw was mijn moeder. Uw vader vond mijn moeder. Wat heeft ze van mij gehouden! Zo veel dat ze haar leven voor mij wilde geven. Kon ik haar toch nog eens in mijn armen nemen en tegen haar zeggen: "Moeder, ik van jou. Ik dank u dat u uw leven voor mij niet gespaard hebt". Maar dat kan niet meer. Toen u in verband met dit verhaal over de liefde van Jezus Christus sprak en over het kruis van Golgotha, zei ik tegen mezelf: ""Die Jezus wil ik toebehoren. Ik zou graag mijn arm om Hem heen slaan en tegen Hem zeggen: Here Jezus, ik hou van Jou. Ik heb Je lief".
------------------
Reacties
Een reactie posten