Mijn
God, ik ben soms bang voor ‘t komend jaar,
zo bang voor
dingen, die zomaar gaan gebeuren.
Ik kom met al mijn vragen,
angsten, zorgen lang niet klaar,
soms voel ik mij gebonden
achter stalen deuren.
Mijn
God, ik ben zo bang dat nooit de engel komt
die mij Uw stralend
licht zal binnenleiden.
Mijn blijdschap is zo broos, mijn lied
verstomt,
als U mij niet komt redden, wie zal mij bevrijden?
O
God, ik ben zo bang, ik ben alleen,
rondom mij staat het donker,
dreigend hoge muren...
En als U komt, waar voert u me dan
heen?
Ik vrees, o God, ik vrees Uw oordeelsvuren...
Vrees niet, want nòg zend Ik Mijn eng’len neer,
nooit hoeft
een kind van Mij de vreugd van Kerst te derven.
Want voorzeker
geboren is Christus, de Heer,
van Hem mag je zijn in leven en
sterven! -
Reacties
Een reactie posten