GOD DRAAGT ONS

Ik droomde eens en zie ik liep,

aan het strand bij laag tij.

Ik was daar niet alleen,

want ook de Heer liep aan mijn zij.

We liepen samen het leven door,

en lieten in het zand

een spoor van stappen, twee aan twee.

De Heer liep aan mijn hand.

Ik stopte en keek achter mij,

en zag mijn levensloop:

in tijden van vreugde en geluk,

van diepe smart en hoop.

Maar als ik goed het spoor bekeek,

zag ik langs heel de baan,

daar waar het juist het moeilijkst was,

maar één paar stappen staan.

Ik zei toen : “Heer waarom dan toch?

Juist toen ik zelf geen uitzicht zag,

op ’t zwaarste deel van ’t pad?”

De Heer keek toen vol liefde mij aan,

en antwoordde op mijn vragen:

Mijn kindlief toen ’t moeilijk was

toen heb IK jou gedragen.