Inleiding

 

Hoop (deel 5)
Hoop is een toevlucht en een anker.

“... wij die bij Hem de toevlucht genomen hebben om de hoop die voor ons ligt, vast te houden. Deze hoop hebben wij als een anker voor de ziel... “ (Hebreeën 6:18b-19a)

Jarenlang heb ik geworsteld met depressie, totdat de Heer me daarvan bevrijdde. Vervolgens liet God me zien dat Hij Zijn deel van het werk had gedaan, maar dat nu ik aan de beurt was voor mijn deel. Tijdens mijn gevecht om mijn bevrijding van depressie vast te houden, werd ik me bewust dat het grootste probleemgebied in mijn leven mijn denken was.

Hoop beschermt onze gedachten

In Efeze 6 schreef Paulus over de geestelijke strijd en de geestelijke wapenrusting die we hiervoor hebben gekregen: 

“Verder, mijn broeders, word gesterkt in de Heere en in de sterkte van Zijn macht. Bekleed u met de hele wapenrusting van God, opdat u stand kunt houden tegen de listige verleidingen van de duivel. Want wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van de duisternis van dit tijdperk, tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten. Neem daarom de hele wapenrusting van God aan, opdat u weerstand kunt bieden op de dag van het kwaad, en na alles gedaan te hebben, stand kunt houden. Houd dan stand, uw middel omgord met de waarheid, en bekleed met het borstharnas van de gerechtigheid, en de voeten geschoeid met bereidheid van het Evangelie van de vrede. Neem bovenal het schild van het geloof op, waarmee u alle vurige pijlen van de boze zult kunnen uitblussen. En neem de helm van de zaligheid en het zwaard van de Geest, dat is Gods Woord, terwijl u bij elke gelegenheid met alle gebed en smeking bidt in de Geest en daarin waakzaam bent met alle volharding en smeking voor alle heiligen.” (Efeze 6:10-18)

Het drong tot me door dat één bepaald onderdeel speciaal bedoeld was om het denken te beschermen: de helm van de zaligheid. De helm bedekt het hoofd, waarin de gedachtewereld zich afspeelt. Ik begreep hieruit dat God me heeft voorzien van bescherming voor mijn denken. Vervolgens vroeg ik me af: ik weet dat ik gered ben; ik ben verlost en mijn zaligheid is dus zeker. Betekent dit dat ik daardoor automatisch de helm van zaligheid (redding) heb, of is daar meer voor nodig? Gelukkig had ik een Bijbel met kruisverwijzingen, en 'de helm' in Efeze 6:17 verwees naar

I Thessalonicenzen 5:8. Ik sloeg dit vers op en las: 

“Maar laten wij, die van de dag zijn, nuchter zijn, bekleed met het borstharnas van geloof en liefde, en met de hoop op de zaligheid als helm.”

Hier zag ik dat de helm specifiek wordt omschreven, namelijk als 'de hoop op de zaligheid'. Op dat moment liet de Heilige Geest één woord uit dit vers naar voren springen: hoop. Ik bedacht me dat ik tot op dat moment veel studie gedaan had naar geloof, maar niet naar de functie van hoop in het leven van een gelovige. De Heilige Geest leidde me van tekst naar tekst in het Nieuwe Testament, en liet me zien dat mijn hele geestelijke ervaring ongebalanceerd en incompleet was, als ik geen juist zicht had op de belangrijke plaats van hoop, als bescherming voor mijn gedachten.

Ons fundament voor ons geloof

De schrijver van het boek Hebreeën wilde benadrukken dat we een geweldig fundament hebben voor ons geloof in Christus. Hij schreef in Hebreeën 6:18, over de belofte van God aan Abraham: 

“..opdat wij door twee onveranderlijke dingen, waarin het onmogelijk is dat God zou liegen...”

Wat zijn de twee onveranderlijke dingen? Vers 17 vertelt het ons: 1. Gods raadsbesluit, of Zijn Woord; 2. Gods 'eed' - God zei niet zomaar iets tegen Abraham, Hij bevestigde het ook met een eed. De Bijbel zegt dat Hij zwoer bij Zichzelf, omdat er niemand hoger was dan God om bij te zweren (zie vers 13).

We hebben twee onveranderlijke dingen, waarin het voor God onmogelijk is om te liegen, waarop ons geloof gebaseerd is. In het licht hiervan lezen we dan in vers 18: .

“..opdat wij ... een sterke troost zouden ontvangen, wij die bij Hem de toevlucht genomen hebben om de hoop die voor ons ligt, vast te houden...”

Hier zien we de eerste illustratie van hoop: een toevlucht.

Dan gaat hij verder met een tweede illustratie: een anker.

“Deze hoop hebben wij als een anker voor de ziel, dat vast en onwrikbaar is en reikt tot in het binnenste heiligdom, achter het voorhangsel. Daar is de Voorloper voor ons binnengegaan, namelijk Jezus, Die naar de ordening van Melchizedek Hogepriester geworden is tot in eeuwigheid.” (Hebreeën 6:19-20)

Onze toevlucht

De schrijver van het boek Hebreeën liet deze twee illustraties elkaar direct opvolgen, om te laten zien wat de hoop op redding voor iedere gelovige doet. Ten eerste zegt hij: wij die om de hoop die voor ons ligt toevlucht bij Hem genomen hebben. Ik geloof dat deze beeldspraak afkomstig is uit het Oude Testament; als in die tijd een onschuldige man werd achtervolgd door bloedwrekers en hij wilde een veilig toevluchtsoord vinden waar ze hem geen kwaad konden doen, dan vluchtte hij naar de tabernakel of de tempel, en hield zich vast aan de horens van het altaar. Zolang de onschuldige man zich aan de horens van het altaar bleef vasthouden, durfde niemand hem weg te trekken. Dat was zijn 'toevluchtsoord' (zie Exodus 21:12-14; I Koningen 1:50-53, 2:28-32).

Als we bij het geestelijke altaar komen - dat is het offer van Christus - dan maakt het niet meer uit wie ons achtervolgt; al zouden alle machten van de hel komen om te proberen ons weg te slepen, zolang we ons vasthouden aan de horens van het altaar, kunnen we onmogelijk worden weggerukt.

Waar staat de gelijkenis van de 'horens van het altaar' voor? Onze hoop in Jezus Christus. Nogmaals, het offer van Christus is het altaar, en de horens - oftewel de kracht - van het altaar is onze hoop. We hebben deze hoop als een toevluchtsoord waar we naar toe kunnen vluchten. Dus al lijkt het of alle machten van de hel op jou zijn losgelaten en je van alle kanten onder druk komt te staan, en het lijkt of je nergens meer heen kunt, vlucht dan naar het altaar en houd je vast aan de horens: onze hoop in Jezus Christus.

De eerste illustratie is dus iemand die onder verschrikkelijke geestelijke druk staat en die op zoek is naar een absoluut veilige plek. Hij grijpt zich vast aan de 'horens van het altaar' - het volbrachte werk van Christus en de hoop op heerlijkheid.

Ons anker

De tweede illustratie is zo mogelijk nog mooier. Hoop is een anker voor de ziel, dat vast en onwrikbaar is, het reikt uit de tijd in de eeuwigheid, en gaat door tot in het binnenste heiligdom, achter het voorhangsel; zich vastgrijpend in de vaste Rots der Eeuwen, Jezus Christus, onze Hogepriester en Voorloper.

Toen ik door mijn eigen worsteling met depressie heenging, liet God de Vader mij de geestelijke waarheid achter de illustratie van het anker zien. De Heilige Geest leerde me ongeveer het volgende. Hij vroeg: 'Wat heeft een anker nodig?' Ik zei: 'Een schip of een boot, Here. Hij vroeg: 'Waarvoor heeft een schip of een boot een anker nodig?' Ik zei: 'Heer, omdat ieder schip zich bevindt in een onstabiele, onzekere omgeving, namelijk water.'

Het schip is gemaakt voor het water en het hoort erin, maar in dat water bevindt zich niets waar het schip stevigheid in vindt en waar het zich aan vast kan houden voor veiligheid. Daarom heeft het schip een anker nodig, dat de boot verlaat, door het onstabiele water heen gaat tot op de stevige omgeving, namelijk een rots of de grond. Als het anker van de boot, door het water heen, vastigheid heeft gevonden op de rots, dan is de boot stabiel en veilig.

Hebreeën zegt dat onze hoop in Christus een anker is voor onze ziel. We leven in een erg onbestendige, instabiele wereld, waar van alles zomaar kan afbrokkelen en instorten. Het maakt niet uit hoeveel financiële of materiële zekerheid je hebt opgebouwd - het maakt niet uit hoeveel verzekeringen je hebt afgesloten, hoeveel geld je op de bank hebt staan, of wat voor andere stappen je ook genomen hebt om je zekerheid en veiligheid te garanderen - het feit is dat geen enkele van die zaken je echte, duurzame veiligheid geeft. Geen één. Ze zijn net als het water waar het schip in ligt.

Steunen op de Rots

Er bestaat niets in deze tijdelijke wereld, wat honderd procent permanent, veilig en stabiel is, en waar we ons aan kunnen vasthouden. Alles wat we zien is tijdelijk; het ene moment is het er, maar het volgende is het weg. Alles schudt wel eens, en kan wankelen. De Bijbel zegt:

“Alle vlees is [als] gras, en al zijn goedertierenheid als een bloem op het veld. Het gras verdort, de bloem valt af...” (Jesaja 40:6-7).

Gras en bloemen springen open in de morgen, maar als de avond valt zijn ze misschien afgekapt of verdord. Dat is hoe het menselijk leven eruitziet in het licht van de eeuwigheid. Het is erg belangrijk dat we deze waarheid nooit uit het oog verliezen.

Toen mijn vader stierf, kreeg hij een Anglicaanse begrafenis in Engeland. Het Anglicaanse gebedenboek bevat een heel mooie begrafenisdienst. Een van de Bijbelteksten die erin staat, is:

”De mens, geboren uit een vrouw, is kort van dagen en verzadigd van onrust. Als een bloem komt hij op en hij verwelkt..” (Job 14:1-2).

Toen ik tijdens mijn vaders begrafenis naar die woorden luisterde, dacht ik bij mezelf: dat is de waarheid. Je kunt erover discussiëren en je kunt je best doen om je ervoor te verstoppen, maar het blijft een feit dat de mens, geboren uit een vrouw, kort van dagen en verzadigd van onrust is.

Daardoor is er geen enkele echt veilige plaats in deze wereld. Je moet je anker door het water heen laten zakken totdat het steunt op de rotsplaatsen, waar je veilig bent. Het water is een beeld van deze wereld en de rots vertegenwoordigt uiteraard Christus. Als je in Christus bent, dan heb je het recht om je anker te plaatsen op de 'Rots der Eeuwen'. Alle stormen en orkanen die langskomen zullen je nooit van die Rots kunnen afdrijven. De manier waarop we ons aan die Rots verankeren is door hoop. Onze hoop is zeker door de twee onveranderlijke dingen waardoor God niet liegen kan: Zijn Woord en Zijn eed.

Houdt jouw anker stand?

Er bestaat een gezang dat zegt: 'Will Your anchor hold in the storms of life?' Vrij vertaald is dat: 'Houdt jouw anker stand tijdens de stormen van het leven?' Sinds ik Bijbelse hoop ben gaan begrijpen, houdt mijn anker zich beslist vast - en het anker is hoop. Geen hoop, geen anker. Geen hoop, geen toevluchtsoord. Geen hoop, geen Christus in jou. Geen hoop, geen (ervaring van, red.) redding. Zo belangrijk is hoop.

Je denken trainen

Voor onze geestelijke gezondheid en ons welzijn is het heel belangrijk dat we ons verstand trainen om in overeenstemming te zijn met Gods Woord. Uit eigen ervaring weet ik dat het mogelijk is. Voor mij was het een complete verandering, een verschil als dag en nacht. Het was een proces om daar te komen, maar het was alle moeite meer dan waard. Ter afsluiting van deze brief wil ik graag opnieuw benadrukken dat bevrijding je vrij zet - maar altijd opdat jij vervolgens jouw deel kan gaan doen. Bevrijding is niet een snelle, makkelijke oplossing die voor jou doet wat je ook zelf kunt doen. God verwacht dat je zelf de wapens hanteert voor de geestelijke strijd. Deze waarheid gaat op voor je verstand, je emoties, en ook je fysieke lichaam. Waar je ook bevrijding van nodig hebt, roep de Naam van de Heer aan en je zult bevrijd worden. Daarna is het aan jou om je vrijheid te behouden. En voor de meesten van ons, is ons denken de meest kwetsbare plek. Ik heb vele jaren doorgebracht met allerlei zendelingen en fulltime Christelijke werkers. En ik zou durven stellen dat minstens één op de vijf zendelingen een serieus probleem heeft op het gebied van zijn gedachten. Ik kan me zendelingen herinneren die uitstekend waren opgeleid, getraind, gediplomeerd, toegerust en toegewijd, maar die voor lange perioden uitgeschakeld waren door problemen in hun gedachten. Of je nu worstelt met twijfel, ongeloof, angst of wanhoop, God heeft een antwoord: Als je gekweld wordt door een demon - die herken je aan dwangmatige gedachten op het gebied van jouw zwakte - zoek dan bevrijding van die demon. Maar onthoud direct: dat is pas het begin. Daarna moet je je gedachten opnieuw opvoeden in Gods waarheid. Je denken, je reacties en gedragspatronen worden getraind om elke gedachte gevangen te nemen om die te brengen onder de gehoorzaamheid aan Christus.

Als je rusteloos of gespannen begint te worden, of als je snel verkeerd reageert, vraag dan aan jezelf: 'Wat gaat er mis? Er is iets binnengekomen dat niet bij me hoort. In mijn gedachten ontwikkelt zich een verkeerd spoor. Ik begin af te zakken in mijn toewijding, mijn omgang met God, mijn geloof...' Onthoud dat als jij het probleem onderkent, God je heeft voorzien van alles wat je nodig hebt om terug te komen op je weg met Hem. Denk aan Efeze 6:13: 

“Neem daarom de hele wapenrusting van God aan, opdat u weerstand kunt bieden op de dag van het kwaad, en na alles gedaan te hebben, stand kunt houden.”

Dat is een goede volgorde: Eerst bied je weerstand (je zoekt bevrijding); vervolgens houd je stand (je vernieuwt je denken). Het is voorspelbaar dat iedere keer dat jij een nieuwe toewijding maakt aan Christus, de machten van de duisternis op je worden losgelaten - dat heb ik zelf ook ervaren. Zie dat als een teken dat je je beweegt in de wil van God. Zelf heb ik geleerd wat ik dan moet doen, en in deze brief heb ik het aan je overgedragen: de storm weerstaan - en dan, als de storm is gekalmeerd, standhouden. Hetzelfde geldt voor jou. De grond waar je je op bevindt, zal stevig zijn onder je voeten.

Weerstand bieden zal altijd nodig zijn, maar je kunt dat niet effectief doen als je denken niet beschermd is. Neem dus de helm van de zaligheid, die ook de helm van hoop is. Zet je helm op, bescherm je gedachten, en disciplineer ze zodat ze overeenkomen met Gods Woord. Ik sluit af met een aantal Bijbelteksten die je helpen een begin te maken met het vernieuwen van je denken:

“De HEERE zal Zijn volk kracht geven, de HEERE zal Zijn volk zegenen met vrede.”(Psalm 29:11)

“Maar ik blijf voortdurend hopen en zal U nog meer loven. Mijn mond zal van Uw gerechtigheid vertellen, van Uw heil de hele dag, hoewel ik de afmetingen ervan niet weet. Ik zal komen met de machtige daden van de Heere HEERE, ik zal Uw gerechtigheid in herinnering roepen, de Uwe alleen.” (Psalm 71:14-16)

“Weet u het niet? Hebt u het niet gehoord? De eeuwige God, de HEERE, de Schepper van de einden der aarde, wordt niet moe en niet afgemat. Er is geen doorgronding van Zijn inzicht. Hij geeft de vermoeide kracht en Hij vermeerdert de sterkte van wie geen krachten heeft. Jongeren zullen moe en afgemat worden, jonge mannen zullen zeker struikelen; maar wie de HEERE verwachten, zullen hun kracht vernieuwen, zij zullen hun vleugels uitslaan als arenden, zij zullen snel lopen en niet afgemat worden, zij zullen lopen en niet moe worden.” (Jesaja 40:28-31)

“Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus. Door Hem hebben wij ook de toegang verkregen door het geloof tot deze genade waarin wij staan, en wij roemen in de hoop op de heerlijkheid van God. En dat niet alleen, maar wij roemen ook in de verdrukkingen, omdat wij weten dat de verdrukking volharding teweegbrengt, en de volharding ondervinding en de ondervinding hoop. En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is.” (Romeinen 5:1-5)

“Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.” (Galaten 2:20)

“Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God; en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus.” (Filippenzen 4:6-7)

Bron: Derek Prince Ministries onderwijsbrief december 2017